Dit boek speelt zich weer af na het verhaal van Micheal. Gerrard is de broer van Patience (zie Waarheen de storm ons voert). In dat verhaal vond ik hem maar een doetje, het duurde even voor ik dat beeld van me af kon zetten.
Het verhaal begint traag, maar wordt wel beter. Goed wordt het helaas niet.
Gerrard wordt gestrikt om een portret te schilderen wat hij normaal gesproken nooit doet, met uitzondering van familieleden. Hij stemt alleen in omdat hij zo de beruchte tuinen mag schilderen. Gerrard en Jacqueline vallen al snel voor elkaar, maar Jacqueline wil zich nog niet binden. In ieder geval niet totdat de moord op haar moeder en vroegere vriend/verloofde is opgelost. Iemand doet erg zijn/haar best om Jacqueline van moord te doen beschuldigen.
Aardige ontknoping heeft dit boek wel.
29-05-10
Mascha
|