Citaat:
There are barely enough hours for divorced dad Tate McKettrick to run the Silver Spur ranch, do the suit-and-tie thing for his business and run herd on his beloved six-year-old twin daughters. But time stands still at the sight of Libby Remington. When they were high school sweethearts, the wealthy McKettrick couldn't convince Libby he loved her. But now they're both back in Blue River, Texas. And cattle rustlers, a manipulative ex-wife and a killer stallion can't keep him from trying again.
Libby has her hands full taking care of her mother—and running the Perk Up Coffee Shop. Caffeine, she needs. Tate McKettrick, with his blazing blue eyes and black hair? No. Oh, heck—yes. But can they really hope for a second chance?
Ik heb nog niet veel Linda Lael Millers gelezen, maar ik ben nu in een Cowboy periode dus besloot ik met de eerste Mckettricks of Texas te beginnen : het boek van Tate.
wat een TELEURSTELLING was dit boek zeg, compleet niet zoals ik had verwacht. Wat ik miste in het boek was communicatie.
Tate bedroog Libby enkele jaren geleden en wil nu terug iets beginnen met haar. Door peer pressure van haar zussen en de hele gemeenschap duikt ze naar een tiental pagina's toch in bed met Tate terwijl ze echt emotionele problemen heeft omtrend Tate die haar bedroog. In plaats van eerst een verklaring te eisen, Tate vast te binden en een excuus te eisen, nee... ze zegt NIETS en zelfs tot de laatste 10 pagina's heeft ze nog steeds geen excuses gekregen, er is geen groot uitklarend gesprek geweest ( ofwel heb ik erover geskipt ) , en denkt ze nog steeds dat ze niets waard is,... en ga zo maar door. welke basis is dat nu voor een relatie?
Tate werkte echt op mijn systeem. Hij heeft meer aandacht voor zijn ex-vrouw dan voor de emotionele problemen van Libby ( die zich als een timide deurmat gedraagt ) . Buiten het feit dat hij Cowboy is en goed voor zijn dochters zorgt vond ik echt niets goed aan Tate.
En er is ZOVEEL aan de hand in het boek : exvrouw van Tate, de dochters van tate, Libby en haar zussen ( die echt wel zo overgelukkig zijn en constant zeggen dat ze met iemand die haar bedrogen heeft en geen excuses aangeboden heeft écht wel in bed moet duiken) en haar moeder , Libby's Café, een dode vriend van Tate, Libby's labiele emoties,.... ga zo maar door ... dat het één grote frustrerende soep wordt.
3+
Nu heb ik een klein vraagje : is dit een typische Linda Lael Miller boek of heb ik gewoon de pecht gehad een slechte eruit te kiezen als debut? Ik heb absoluut geen zin om nog eens zo een boek te lezen...
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
