Dit boek is ook vertaald als
CL 756 Beroer Mij en is deel 1 van de Carsington Brothers.
Het boek gaat over een kanaal dat moet gegraven worden. Dat is op zich geen oninteressant verhaal, maar daarvoor heb ik dit boek niet gelezen. Maar voor het andere verhaal in het boek nl dat van Alistair Carsington en Mirabel Oldridge.
Alistair is teruggekomen van de gevechten van Waterloo (tegen Napoleon in 1815) met een beschadigd been en bijhorend manken. Hij is derde zoon en zijn vader is het beu om maar steeds op te draaien voor de kosten die de levensstijl van zijn zoon met zich meebrengen. Alistair geeft zijn geld niet uit aan vrouwen, maar aan kledij. Hij moet maar trouwen met een rijke erfgename of op zoek gaan naar eigen inkomsten, om de financiele toekomst van zijn twee jongere broers niet in gevaar te brengen.
Voor de oorlog had Alistair een aantal romantische avonturen gehad die ook nogal wat geld opslokten, want zijn keuzes in vrouwen is niet altijd even geslaagd.
Zijn beste vriend vraagt hem om te bemiddelen bij de aanleg van een kanaal dat ook over het naburig landgoed (Olbridge) zou moeten lopen. Want daar is tegenstand in de persoon van Mirabel, de dochter van een ietwat verstrooide vader en weduwnaar Olbridge. Ze vindt dat de financiele voordelen niet opwegen tegen de veranderingen van de omgeving die het kanaal met zich zal meebrengen.
Alistair voelt zich onmiddellijk aangetrokken tot Mirabel, omgekeerd duurt het wat langer, want ze vind hem in het begin een beetje te veel een dandy. Zij is net het tegenovergestelde, ze vindt de laatste mode maar niets.
Hoe het afloopt tussen die twee ga ik niet verklappen
, en hoe het met dat kanaal afloopt ook niet
.
Het boek is vlot leesbaar met de nodige romantiek en erotiek (weer een beetje aan mijn opvoeding gewerkt
). Zowat alle personages in het boek zijn ook interessant. Ze hebben diepte door de dingen die ze vroeger hebben meegemaakt. Maar toch is het niet zo dat dit zwaar weegt op het verhaal of op de ontwikkeling van de relatie tussen Alistair en Mirabel. Er is een luchtige, humoristische ondertoon.
Naar het einde toe wordt het bovendien spannend.
Een voorbeeld dat zowel de schrijfstijl van Loretta als de kledingsstijl van Mirabel weergeeft :
Citaat:
Miss Oldridge wore a grey silk gown designed apparently, by a strict Presbyterian minister for his grandmother.
Van mij krijgt dit boek 8+
Groetjes, Marleen.
Inloggen
Registreren
Help
Zoeken
