Mijn tweede engelse boek.En deze heb ik bijna zonder woordenboek
gelezen.Julia schrijft gelukkig erg gemakkelijk.
En dan mijn beoordeling:
Je begint en wilt alleen maar doorlezen.Het is heerlijk om eens een
keer over een held te lezen die menselijke kanten heeft(Die menselijke kanten moeten natuurlijk wel binnen de grenzen blijven!)Simon stal mijn hart vanaf het eerste hoofdstuk.Hij en Daphne hadden heerlijke dialogen en de spanning en erotiek was top.En de humor...fantastisch!
Simon had alleen een reden om nooit te willen trouwen en kinderen te hebben,terwijl Daphne hield van kinderen en droomde van een huwelijk met veel kinderen.
Dus toen het op een duel aankwam,omdat zij betrapt werden door haar broer,terwijl ze toegaven aan de grote aantrekkingskracht tussen hen,legde hij er zich bij neer om te sterven,omdat hij wist dat Daphne kinderen wou en hij die haar nooit kon geven.Daphne voorkomt dat en dwingt hem bijna om met haar te trouwen.Als hij haar vertelt dat hij geen kinderen kan krijgen en ze dus goed moet nadenken voor ze een huwelijk met hem aan gaat,schrikt ze,maar besluit toch met hem te trouwen.
Ze trouwen dus en de week die erna volgt is heerlijk.Voor hen en voor de lezers
Dan hoort Daphne over Simon's geheim.In plaats er hem over uit te horen en erover te praten houdt ze het even voor zich.Niet lang daarna telt ze één bij één op en ontdekt dat Simon wel kinderen kan krijgen,maar het alleen niet wil.Ze is woedend en gekwetst(Zou ik ook zijn).Ze beschuldigt Simon dat hij haar onschuld heeft gebruikt en tegen haar heeft gelogen.Simon legt haar uit dat ook al kan hij kinderen krijgen,hij het nooit en nooit wil.En dat het dus ophetzelfde neerkomt.Hij haalt aan dat dat de reden was waarom hij liever wou sterven ,dan met haar trouwen en haar ongelukkig maken. Omdat hij nimmer kinderen zou hebben en hij vertelt haar over zijn traumatische verleden en zijn verschrikkelijke vader.
En hierna is het wat mij betreft afgelopen met de liefde tussen hen.
In Plaats van dat Daphne hem begrijpt en hun liefde boven alles stelt,en hem dus ook lief heeft en Simon boven haar vurige wens om kinderen te hebben stelt,en ons laat zien dat ze de fantastische liefdevole begripvolle vrouw is ,die ze het grootste gedeelte van het boek was,laat ze hem gewoon vallen.Ze had kunnen wachten en samen met hem zijn trauma verwerken en met tact en geduld zou alles goed gekomen zijn.Maar nee hoor.Ze verbant hem uit haar bed.Simon kan zeggen wat hij wil,het enige wat zij hoort is dat hij wel kinderen kan krijgen en ze niet wil om een (volgens haar dan
)stomme reden.Zij ziet het zó en zó en dus heeft Simon ongelijk en moet hij er zich gewoon over heen zetten.Simon laat zich niet verbannen,maar Daphne gebruikt zijn liefde om hem uiteindelijk er toch uit te gooien.En als hij die nacht dronken thuis komt en haar smeekt bij hem te blijven,doet ze dat.En dan...dit stukje verpest hun hele huwelijk wat mij betreft...ontdekt ze dat Simon zelfs in zijn hulpeloze staat naar haar verlangt.En dan komt deze gedacht bij haar op:
She could do what ever she wanted with him.
She could
have what ever she wanted.
Ik dacht nog..nee toch..zo is ze niet......maar ja hoor.Ze voegt daad bij woord(Gedachte in dit geval)en begint hem uit te kleden en verleidt hem tot het moment dat het zaad veilig en wel in haar buik zit.Simon''s woedende uitbarsting interesseert haar niet;in plaats daarvan trekt ze haar knieën op zodat Simon's zaad goed binnen blijft.Simon ziet dat en realiseert zich wat ze heeft gedaan en raakt daardoor in zijn oude gewoonte en kan geen woord uit brengen.En Daphne?Ze zit hem stikken in zijn woorden en vraagt"Gaat het wel goed met je?"
Simon gaat weg,laat een briefje voor haar achter.
Ik dacht nog(hoe wanhopig kan iemand zijn!):NU zal ze zich wel realiseren hoe erg het is wat ze heeft gedaan.En mischien gaat ze dan iets doen waardoor ik haar kan vergeven en alles goed gaat komen(Want dat Simon haar gaat vergeven en ze nog lang en gelukkig zouden leven wisten we natuurlijk al vanaf het begin van het boekje).
Maar nee hoor.Ze praat het voor zichzelf goed,gaat terug naar London en wacht met spanning af totdat ze over tijd is!En als ze dat is,is ze zoo gelukkig en schrijft Simon een brief.
UUUUURCCCCCCCCCCCCCCCCCCCHHHHH!Wat was ik boos en gefrustreerd!Het was de eerste Hr waarvan ik het jammer vond dat alles goed zou komen en het niet slecht af zou en kon lopen.
Jammer!Want daarvoor was het allemaal zo mooi.Ik had halverwege al besloten het boek nog een keer te kopen,omdat deze zo uitgelezen en vol kreukels eruit zag,maar nee hoor!Hoe mooi en hoe leuk de dialogen en hoe gek ik ook op Simon was,ik kan het nooit meer het boek met dezelfde plezier lezen als ik had gedaan tot pagina zoveel.
11-09-2009
Ik kan het geen cijfer geven.Ik kan alleen zeggen:
Het is goed geschreven,er zitten fantastische dialogen in,het zit vol humor en de erotiek is heerlijk.
Maar ik ga dit boek nooit maar dan ook nooit meer lezen!