Ik ben sinds vandaag terug van een weekje internetloos en dus veel leestijd. Ik heb daar oa. een boek van Bertrice Small gelezen. Dit dank zij wat er over deze schrijfster werd geschreven op dit forum.
Adair Radcliffe was a king's brat; a bastard born to King Edward IV and Jane, the countess of Stanton. Orphaned by England's War of the Roses, and betrayed by her half-sister, Elizabeth of York, Adair is taken from her home in northern England during a border raid, and sold into servitude to Conal Bruce, the laird of Cleit. The laird seeks a housekeeper, and a bedmate -- but instead he finds that beneath the girl's dirty, disheveled appearance is a proud and spirited beauty who refuses to be tamed. It is she who will teach the stubborn Scot that love recognizes neither borders nor rank. And Adair will learn at long last that home is where her heart rests, and not in the past.
Deze korte inhoud die achteraan het boek staat, vertelt eigenlijk wat er in het tweede deel van het boek gebeurt. In het eerste deel gaat het over haar jeugd, haar eerste 'papieren' en gedwongen huwelijk op 16-jarige leeftijd met een 14-jarige gunsteling van haar natuurlijke vader. Deze jongen sterft in een ongeluk. Daarna trouwt ze met de tweede zoon van het naburige landgoed. Die komt om bij de gevechten waarbij ook koning Richard III omkomt. Als straf verliest ze haar titel en haar landgoed. Ze keert toch terug naar haar landgoed, waar ze wordt gekidnapt en zo in het huishouden en later ook in het bed van Cleit terechtkomt.
Er zit in het boek nogal veel geschiedkundige achtergrond verwerkt, in dit geval ging het over de Rozenoorlog die woedde in Engeland tussen de huizen York en Lancaster in de strijd om de troon. Het boek bestrijkt een tijdspanne van meer dan 15 jaar, de toenmalige geschiedenis van Engeland en Schotland zitten stevig in het verhaal verweven, met de nodige dichterlijke vrijheden, heb ik wel de indruk.
De erotiek is niet min, vooral in de tweede helft van het boek gaat het er heftig aan toe. Er is een hoog gemiddelde aan bedscenes.
Het lijkt me dat de leefomstandigheden in die tijd ook waarheidsgetrouw worden weergegeven. Zelfs Schotse laird moesten in die tijd op jacht om eten op de plank te krijgen.
Veel humor vond ik niet in het boek, maar een traantje heb ik af en toe wel weggepinkt.
Algemeen vond ik het niet slecht, het las vlot, maar iets minder geschiedenis zou ik zeker even leuk gevonden hebben. En de levenswandel van Engelse en Schotse vorsten vind ik eerder bedenkelijk
.
Groetjes, Marleen.