Forum ChasingDreams

Afgelopen zaterdag had ik een schoolreunie van groep 8 in Vasse, vroeger dus klas 6. Het is inmiddels 31 jaar geleden dat ik van de lagere school afging. Het was ontzettend leuk om iedereen weer te zien en heel gezellig. Toch was het voor mij soms moeilijk want ik werd altijd ontzettend gepest door de jongens in mijn klas. Soms zo erg dat mijn moeder me thuishield. Ik ben er toch heen gegaan want de meisjes hielpen me altijd en er waren ook wel een paar leuke herinneringen. Met sommigen heb ik fijn gepraat en met anderen had ik er geen behoefte aan. Een van de jongens die me vroeger hd gepest hoorde het van een van de meisjes en vroeg of ik toen een hekel aan hem had. Heb heel eerlijk gezegd dat het wel zo was. hij heeft zijn excuses aangeboden maar of het echt gemeend was weet ik niet. Natuurlijk moet je daar wel van uitgaan maar ik heb moeite om mensen echt voor 100% te vertrouwen. Bovendien zei dat zijn kinderen ook wel eens aan het plagen en klieren waren. Waarop ik heb gezegd dat er wel verschil is tussen pesten en plagen. De volgende morgen moest ik wel even de gevoelens die los waren gekomen weer verwerken. Had het er wel even moeite mee.

Hebben jullie al een reunie gehad of hebben jullie daar zin in? En hoe was jullie schooltijd?

Knap dat je toch bent gegaan en niet verwonderlijk dat het toch wat met je doet. Gepest worden heeft zoveel impact, ook op de rest van je leven. Is een excuus dan ooit wel goed genoeg?

Ik heb een hele fijne basisschoolperiode gehad met leuke leraren en aardige klasgenoten. Het ergste wat me kon overkomen was wanneer ik niet meer bij mijn vriendinnen in de klas zat (waar ik overigens nu niet meer mee omga)
Middelbare schoolperiode is een heel ander verhaal maar ik zou van beide ooit wel een reunie willen, nu nog niet omdat het nog zo kort geleden is.

Ik heb 2 jaar geleden eentje van de zesde klas gehad.
De meeste had ik 40 jaar niet meer gezien.

Ik vond het geweldig, vooral de mensen die ik toen ook al leuk vond.
Zeer interessant waren een paar "trutten" van toen die nu lelijk, dik en gerimpeld waren....
(niet dat ik er nog uitzie als 30, maar....deed me wel goed.)

Uiteraard wordt op zo'n dag gevraagd: Welke carrierre heb je opgebouwd?

Nu heb ik geen carriere opgebouwd, wel 20 jaar gewerkt, maar toen ik terloops zei dat ik 12 romans had geschreven
en free lance voor een maandblad werkte.... hoppa, toen vielen de bekkies open...

Wat pesten betrof:
Ik heb me nooit laten pesten, moet bekennen dat ik er meteen volle bak op los mepte...

Ik ben ook erg gepest op de lagere school door een bepaald groepje meisjes.
Hoewel ik wel vriendinnen had en vooral vriendjes, zou ik dus niet naar een reunie gaan. Geen behoefte aan en voor dat je het weet, komt er ruzie van. Ik laat nu echt niet met me sollen en dat is dus wat ik geleerd heb, van die periode. Toen ik naar de middelbare school ging, hoekte ik er meteen op los. Ik ben nooit meer gepest daarna. Had ook de juiste vrienden om me heen. Maar die periode vergeet je nooit meer. De reden dat ik daarna veel meer vrienden, dan vriendinnen had. Nog heb ik moeite met omgaan met vrouwen, ik vind mannen veel makkelijker en veiliger.

Grappig iets:
Toen ik in de derde mid. zat fietste ik naar huis met een vriendin en kwam zo'n oude pestkop tegen. Deze dacht bijdehand mij uit te kunnen schelden. We hebben haar achtervolgd en klemgezet. Huilen dat kreng! Oh, dat voelde zo goed .

Ik heb 2 jaar geleden reünie van de lagere school gehad, was echt héél gezellig. Heb met 3 anderen de reünie georganiseerd, en de avond was gewoon te kort.
Ben gelukkig nooit gepest, maar met sommige jongens/mannen ondertussen, had ik toen niets. En die heb ik die avond ook niet gesproken, ik had er ook geen behoefte aan. Volgens mij waren ze nog niets veranderd

Maar om op jou terug te komen, ik vind het echt knap dat je tóch bent gegaan Ook al is het moeilijk, het is wel een overwinning aan jouw kant!!
Het zegt meer over jou, dan over 'de' pestkoppen

Bedankt voor jullie reacties. Zelf had ik ook niks met de jongens en heb de meesten dan ook s'avonds niet gesproken. Natuurlijk kwam dat ook door voreger ivm het pesten. Ben er echt alleen voor de meiden erheen gegaan. Al heb ik weinig herinneringen toch heeft het wel iets met me gedaan. Wat ik toen voelde voel ik nu nog. Weinig zelfvertrouwen, heel onzeker en verlegen. Voel me in grote groepen niet op mijn gemak en ben geen echte prater. Hou me zelf graag op de achtergrond.Toch heb ik geen spijt dat ik gegaan ben want het ws fijn om sommige meiden weer te zien en even bij te praten.

Wat goed dat je gegaan bent !!
Zelf heb ik nog nooit een reunie gehad.
Zelf ben ik niet echt gepest,wel eens erg vervelende en kwetsende opmerkingen gehad over mijn lengte.
En dan met name over mijn kleine fiets.
Ik weet nu nog wat de jongen zei.En laat die nu net bij mij in de straat wonen.

Heel goed dat je bent gegaan!
Helaas heb ik nooit een schoolreunie gehad.
En op school ben ik nooit gepest. Het kwam niet veel voor naar mijn herinnering. Wel had ik een oudere broer en stoere neef op school, misschien dat ik daarom ben ontzien?

Ooit eens een uitnodiging gekregen voor een schoolreunie maar ik kon niet en sedertdien is er nooit meer eentje geweest of uitnodiging gekomen. Eerlijk gezegd ook geen behoefte aan. Ben nooit gepest geweest maar na schooltijd nooit geen contact meer gehad met mijn klasgenoten.

Ik ben de eerste jaren van de lagere school gepest.

Er was een meid die de baas speelde en uiteraard gingen daar een paar in mee.

Die bepaalde wie ermee mocht doen.

Ik had toen der tijd een bril , en mocht niet mee touwtje springen omdat ik een bril droeg.

Een meisje die een buurmeisje was van de bazige dames die had ook een bril en die zij als zij niet mee mag doen dan doe ik ook niet mee. Dus was ik niet alleen .

Gelukkig verhuisde de hoofdpester al in de eerste of de tweede klas en verder heb ik een leuke lagere schooltijd gehad

Vijf jaar geleden een reunie gehad, die was harstikke gezellig

Goed dat je bent geweest.
Ik vind het jammer dat wij elkaar - ook als wij jong zijn - zo veel verdriet aan kunnen doen dat jaren later feitelijk nog steeds de littekens aanwezig zijn. Ja vaak is het uit eigen onzekerheid, verdriet, jaloersheid etc. maar helaas komen wij er vaak laat achter dat dit nog geen reden is om een ander verdriet aan te doen. Ook helpt het niet om dit te weten als je op dat moment wordt gepest. Ik hoop dan ook dat wij onze kinderen (of bij geen kinderen - neefjes, nichtjes) zo kunnen 'sturen' dat ze nooit zelf de pester worden en als ze gepest worden ze te helpen er mee om te gaan.
Gelukkig ben ik nooit zelf gepest - zat nooit het populaire meisje maar vaak wel met ze bevriend - maar heb af en toe wel mogen ervaren dat men moeite kan hebben met een spleetoog Niet dat ik mij daar ooit wat van aantrek: ik maal niet om wat kleingeestige flapdrollen van mij vinden, maar ik kan mij wel daardoor wel indenken hoe k** het kan voelen als je gepest wordt.

Ik had bijna de hele afgelopen week nodig om het weer een beetje te verwerken. Had niet gedacht dat het mij nog zoveel zou doen. Wat de kinderen betreft, sommige staan er niet bij stil want hun opmerkingen aanrichten. Maar sommige kinderen zijn echt gemeen en zijn er gewoon op uit om anderen pijn te doen. Daarom zei ik ook tegen degene die mij heeft gepest; er is een verschil tussen plagen en pesten. Op scholen word er wel veel aandacht aan besteed maar geloof nooit dat ze het pesten er helemaal gestopt krijgen. Dan moeten ze de ouders er ook bij betrekken en kijken naar de opvoeding.Als je alleen maar kijkt naar zinloos geweld, het loopt steeds meer uit de hand.

De lijn tussen pesten en plagen is ook vaag.

Een voorbeeld iemand gaat naar de messter of juf toe omdat deze zich gepest voelt, in de meester of jufs ogen is het geen pesten maar plagen.

Ik vind dat plagen pesten wordt op het moment dat jij aangeeft dat het niet meer leuk is ook als het nog zo onschuldig lijkt.
Want er wordt dan vaak gezegt ( als het iets kleins lijkt) dat geeft toch niet,

Maar men vergeet dan , dat een pester donders goed weet hoe hij iemand kan pakken( lees pijn doen) , zonder dat het teveel opvalt.

Hoevaak lees je nog dat leerkrachten niets doen omdat het in hun ogen niets voorstelt