Forum ChasingDreams

Veel mensen schrijven een boek of hebben die aspiratie. Uit ervaring weet ik dat daar heel veel bij komt kijken. In mijn BLOG (http://www.jackbroscie.nl/blog-van-jack/comment-page-1) houd ik bij welke ervaringen en wetenswaardigheden ik ondervind. Wie vult dit topic aan met zijn of haar auteurservaringen ter lering van ons allen danwel als kijkje in de auteurskeuken?
Hieronder een voorbeeld uit mijn BLOG over een auteurservaring. Er staan ook 'uitgeef-tips' in.

Voorbeeld van een auteurservaring
Het schrijven van De Doembrenger duurde 8 jaar. Hoe kwam dat vroeg ik mij later af? Antwoord:
• Ik schreef van A naar Z (breiwerk-aanpak). Op momenten van inspiratiegebrek viel het schrijven maanden stil en moest ik mij ook weer helemaal inlezen als ik de draad weer oppakte;
• Leren schrijven is een vak/ proces. Daardoor moest ik tig keer door de tekst heen en elke iteratie duurde naarmate het boek vorderde steeds langer. Voorbeelden: dialogen achteraf invoegen; ‘geluiden’ invoegen (je wilt het boek als een film lezen, maar daar hoort ook geluid bij); ‘reuk’ invoegen; etc
• Te veel direct de details in. Achteraf leuke nieuwe ideeën betekende heel veel herschrijfwerk.

Doe ik het nu anders cq is De LabSchepper medio volgende jaar klaar? Antwoord:
• Ik heb nu een raamwerk (globaal patroon cq een soort hoofdstukindeling) en schrijf aan meer hoofdstukken. Voordeel: meer inspiratie = geen stil vallen.
• Binnen dit tweede deel heb ik een soort subdelen met redelijk zelfstandige verhaallijnen (naaiwerk-aanpak). Voordeel: minder iteratief herschrijven; kleurrijker verhaal; goed leesbaar.

Afgelopen jaar was ik veel tijd kwijt aan ‘uitgeven/marketing’. Toch zit ik nu al op een kwart, dus de nieuwe aanpak werkt!

Een dilemma waar meer schrijvers mee worstelen zo te zien op diverse fora: schrijf je in verleden tijd (VT) of in tegenwoordige tijd (TT)?
In TT vind ik persoonlijk dat er meer vaart/ actie in zit, alleen: wanneer je 'jouw' wereld of zekere omstandigheden wilt beschrijven die al bestaan, dan is VT beter van toepassing.
De oplossing: in mijn eerste boek (De Doembrenger) staan dialogen in TT en tekst staat in VT.
En toch: daar was ik daar nooit helemaal tevreden over. Om je beter in te leven (zowel als schrijver en als lezer) ben ik zelf meer gecharmeerd van TT en dus 'dialogen'; je kan alleen niet alles als dialoog opschrijven, want dat gaat niet altijd en is 'leesvermoeiend'. Nu vond ik eerlijk gezegd dat er meer TT in deel 1 gekund had, dus ik zat met een contradictie.
In mijn tweede boek heb ik daar wat op gevonden (letterlijk hoor: één van mijn grote voorbeelden, Terry Brooks, doet het namelijk ook ongeveer zo) cq dat was weer een iteratie (zie 1. Het Schrijfproces).
De oplossing: je beschrijft wat een (hoofd)persoon denkt/ voelt/ ziet/ hoort vanuit hem of haar, grotendeels in TT en bij flashback in VT; een mooie middenweg! En een mooi middel om er meer spanning in te brengen, de lezer nog meer de kans te geven zich in te leven (een boek dat je leest, dien je als film te beleven) én om je karakters meer diepgang te geven en zich te laten ontplooien.

Het blijft persoonlijk, doch ik vind deze aangepaste schrijfwijze een behoorlijke verrijking van mijn tweede deel "De LabSchepper" in de fantasy-trilogie New Earth.
Groet, Jack Broscie

Goede tips! En zo blijkt maar weer...al doende leert men!

Ben je van plan een boek te schrijven? Doen! Is echt leuk.

Echter: realiseer je hoeveel tijd dat kost. Veronderstel je wilt een historische roman oid schrijven. Je weet de verhaallijnen/ inhoud wel zo ongeveer en moet gaan schrijven.

Mijn ervaring:
. Je haalt ongeveer gemiddeld 500 woorden per uur.
. Als je dat 4 uur volhoudt voorspel ik dat je er door heen zit.
. Je houdt het ook niet alle dagen vol.

Een beetje boek heeft 100.000 woorden. Dus alleen het schrijven kost je al 200 uur. En dan nog het herschrijven/ aanpassen/ redigeren/ etc wat een veelvoud kost. Reken maar op 1 tot 2 jaar als je wat ervarener bent en het 'erbij' doet.

Maar goed: heb je daarna ook nog de nodige tijd gestoken in het uitgeven van jouw boek én je hebt 'HET' in handen, dan is het zeker de moeite waard geweest. TROTS!

Hier een technische truc zal ik maar zeggen indien je een tekstverwerker gebruikt.

Wanneer je een manuscript schrijft komen er nog wel eens wat woorden vaak in terug. Met name kun je denken aan namen van jouw karakters of namen van landen o.i.d..

Nu bedenken we nog wel eens hele mooie namen die lastig te schrijven zijn (dus geen Piet als hoofdpersoon maar T'orkh).

Ik adviseer het volgende:

1). Neem jouw namen op in de dictionary zodat als je ze verkeerd intypt de voorgestelde verbetering overgenomen kan worden (bijvoorbeeld rode kringeltjes onder het foute woord in Word). Maar beter nog, doe 2) en 3).

2). Neem die namen op met 'verschillende' typefouten én de juiste naam in de autocorrect dictionary.

3). Neem een afkorting van die namen op met de juiste naam in de autocorrect dictionary.

Hieronder enige eenvoudige voorbeelden met namen uit mijn fantasy-trilogie:

Je typt | Autocorrect | Toelichting
-----------------------------------------------------------------------------------
tork | T'orkh | je typt het 'eenvoudig' in, autocorrect vervangt
kylanni | Kylannii | een i vergeten; wordt aangevuld
kylannii | Kylannii | hoofdletter vergeten; wordt vervangen
kyl | Kylannii | een soort steno; wordt vervangen

Vooral het eerste en laatste voorbeeld scheelt veel typen én veel fouten. En zijn de namen consistent/ goed, dan is een vervanging van de naam later een eitje en blijft er niet wat hangen.

Deze truc kun je ook uithalen voor veel gebruikte woorden. Voorbeelden:

Je typt | Autocorrect |
--------------------------------------
ve | van een
vd | van de

Ikzelf heb alle namen van mijn karakters, landen en steden in Autocorrect gezet en ben daar elke keer weer blij mee.

Nog maar een ervaring ter deling met de community van auteurs
Het aantal hoofdpersonen én verhaallijnen én tijdlijnen. Ik zag op dit forum daar al de nodige nutttige tips over (bijvoorbeeld: zet je bijpersonen niet teveel in de picture/ geef ze geen naam/ ed).

Nou, idd: soms dreigt je fantasy/ creativiteit op hol te slaan. Of staat helemaal stil, maar dat is weer een andere ervaring. Zelf probeer ik er voor te waken niet teveel hoofdpersonen in het verhaal te zetten en vind ik maximaal door de bank genomen 2 tot 3 parallelle verhaallijnen op ongeveer dezelfde tijdslijn wel genoeg.
Hooguit schrijf ik nog sporadisch een enkele flashback, wat je zou kunnen beschouwen als een extra verhaallijn/ tijdslijn.

De rem die ik er zelf op zet: als ik het zelf niet meer kan volgen en moet gaan bladeren/ zoeken/ herlezen om het verhaal verder te schrijven, dan ga ik er vanuit dat een lezer het al helemaal niet meer kan volgen. Niet hautain bedoel; die zit er namelijk lang niet zo goed in. Wat ik dan doe? Dan zet ik er gewoon het mes in/ trek het uit elkaar (figuurlijk gesproken dan).

De verbeter-tips in Word zijn ook handig voor kleinere dingen als boeken, teksten of verhandelingen bv.


Groetjes, Marleen.

Royalties - Goede doelen
Een deel van mijn royalties draag ik al vanaf het uitkomen van mijn eerste boek af aan diverse goede doelen waaronder War Child. War Child heeft daar nu extra aandacht aan geschonken: Actie voor War Child

Koop je mijn boek, dan steun je War Child.

Gratis lezen
Platzak en je wilt De Doembrenger toch lezen? Het is te leen in meer dan 150 bibliotheken.

Voortgang deel 2
Met deel 2 (voorlopige werktitel: De LabSchepper) vlot het goed. In twee maanden van 15.000 naar 41.000 woorden cq ik schat dat 1/3 nu geschreven is, waarmee het wat lijviger wordt dan de Doembrenger (89.000 woorden).
De verschillen?
De Doembrenger bestond uit veel kleine hoofdstukjes en je viel van de ene in de andere actie; veel spanning, maar ...vermoeiend voor lezer én schrijver.
De LabSchepper heeft langere hoofdstukken met meer dialoog/ meer visualisering 'omgeving'/ verdere uitwerking-groei van de karakters, zodat de lezer (en ikzelf) zich meer kan inleven in deze wereld/ het verhaal/ de personen.

So far, so good, vat ik het maar even samen. Persoonlijk ben ik met dit tweede deel meer tevreden en dat vertaalt zich in een hoge productiviteit/ kwaliteit, alhoewel ik in dat laatste natuurlijk een beetje gekleurd ben.

Kortom: begin volgend jaar heb ik een werkexemplaar en ga dan nog een paar maanden fijnslijpen d.m.v. o.a. feedback van proeflezers.

Tsja, je wilt jouw boek uitgeven en je gaat er even realistisch vanuit dat - zeker als het jouw eerste is - je dan (nog) geen kans maakt bij een reguliere uitgever.

Ten eerste is het dan de vraag 'Wil jij jouw boek echt gedrukt hebben met alles er op en er aan (isbnr, vaste boekenprijs, een mooie cover).'
De meesten onder ons zullen hooguit enkele tientallen exemplaren weten te slijten aan familie en bekenden. Is het dan al die moeite waard? Die vraag mag jezelf beantwoorden. Bij mij was en is het antwoord: JA! Waarom? Het is gewoon hartstikke gaaf om je zelf geschreven boek als echt boek vast te houden/ neer te zetten/ te verkopen. De kers op de taart, puntje op de i, etc. Maar vooral omdat je er trots op bent het gerealiseerd te hebben. Tenslotte is het schrijven van een boek iets waar heel veel tijd in gaat zitten.

Als het antwoord op de eerste vraag JA is, dan is de tweede vraag 'Hoe kom ik aan een cover?'
Tsja, je kan het googlen (let op auteursrecht), zelf maken (foto, tekening) of iets kopen. De laatste optie kan in de papieren gaan lopen. Een professional vraagt voor een cover toch wel iets van > € 500. Zelf heb ik Jos Weijmer in de hand genomen die voor iets meer niet alleen een prachtig cover maar ook nog twee binnenplaten en twee landkaarten heeft getekend.

De derde vraag is: 'Waar laat ik het uitgeven/ drukken?'
Printing On Demand is dan een mogelijk antwoord en al snel kom je terecht bij POD uitgevers zoals Boekscout, Free Musketeers, Lula, etc. Er zijn natuurlijk ook andere opties. Hieronder ff op een rijtje:

Reguliere POD uitgevers:
Boekscout (en ik denk dat mijn antwoord ook voor FreeMusketeers en andere gelijksoortige uitgeverijen geldt) regelt standaard ongeveer het volgende:
• Een groepsinfosessie (20 tot 40 mensen) met algemene informatie;
• Zeer beperkte opmerkingen over redigeren/ interpunctie/ etc.;
• Standaardopmaak van je manuscript naar een drukbaar boek; het standaard lettertype, marges, etc 'zorgt ervoor' dat er heel veel tekst op 1 pagina komt. In combinatie met de dikte (nou ja, dikte) van het papier heb je tenslotte een dun boekje.
• Je mag zelf ergens één of ander plaatje vandaan googlen en dat wordt dan de cover.
• Aanvraag ISB-nr;
• Aanmelden wettelijk vastgestelde prijs; de prijs die wordt bepaald is een paar euro's meer dan gemiddeld. Verhaal is dat dit komt door POD; zou kunnen, maar dan nog.
• Opname in webshop met verkoop/ verzending/ afrekenen. Komt erop neer dat jezelf de grootste besteller bent. Ik heb het donkerbruine vermoeden dat dit ook exact het verdienconcept is achter POD uitgevers. Hun kosten zijn marginaal, de boekprijs fors; x gemiddeld 30 exemplaartjes x paar honderd van ons. Reken er maar niet op dat ze verder iets voor je doen qua marketing/PR/etc.

POD drukkers
Ik zou persoonlijk nu zeggen aan de hand van eigen ervaring: heb je voldoende tijd, een eigen website/ webshop, wil je meer dan een standaardopmaak: neem een POD (Printing On demand) drukkerij in de hand en regel hetzelf; meer eigen inbreng en je marge is dan een stuk hoger en/ of de prijs een stuk sympathieker. En je hebt inspraak in papierkwaliteit, opmaak en soms zelfs keuze in paperback of hardcover (laatste is natuurlijk duurder).

Diverse opties, zoals:
• De American Bookstore: http://www.abc.nl/frontpage/ebm/selfpub ... .php?pod=Y

POD dienstverleners, zoals:
• Het BOF concept;
• Het www.geefmijnboekuit.nl concept met een keuzemenu aan opties;

'En wat ga jij nu doen de volgende keer?' is mij al diverse keren gevraagd. Nou:
• In ieder geval beeindig ik mijn contract met Boekscout (kan, paar maanden voor 1e termijn van twee jaar afloopt).
• Ik ga De Doembrenger (deel 1) restylen (en een heel klein beetje aanpassen) qua opmaak.
• Ga Jos weer vragen voor cover en aanpassen landkaart (voorwaarde is natuurlijk weer een sympathieke prijs) voor De LabSchepper (voorlopige werktitel, deel 2); uiteraard in zelfde style/ opmaak.
• En dan is het nog wel de vraag die openstaat of ik een POD drukker of een POD dienstverlener in de hand neem; daar denk ik nog even over na want deel 2 is geplanned voor het tweede kwartaal 2012.

Wat houdt dit precies in, Jack?

Kan ik dan jouw boek bv. niet meer bij hen bestellen?

Chris

Het houdt in dat vanaf 8 juni 2012 mijn boek bij hen niet meer te bestellen is. Je kunt het nu al via mijn eigen website bestellen, of via de boekwinkel; en tzt eventueel bij een andere uitgever.

Ik ben het niet helemaal met je eens over de voorkant bij uitgeverijen als FreeMusketeers. Deze uitgeverij accepteert namelijk wel eigengemaakte voorkanten, geleerd uit eigen ervaring.

Verder handige tips, en zeker om eens na te lezen wanneer ik er zelf weer serieuzer mee bezig ga.

Dan heb ik het mogelijk verkeerd geformuleerd? '• Je mag zelf ergens één of ander plaatje vandaan googlen en dat wordt dan de cover.'
Googlen, je mag ook zelf wat maken/ tekenen/ ed. Dus je hebt het zeker bij het rechte eind.

Voortgang
1e subdeel van deel 2 New Earth is min of meer gereed. Iets meer dan 47.000 woorden, waarvan meer dan de helft in de afgelopen maand; de HSL is er niks bij. Nu nog even redigeren en alvast laten proeflezen. Kan ik doorgaan met subdeel 2 en 3 en lig ik op planning.

Unleash award
Heb zowaar nog een nieuw hoofdstuk 1 vooraan moeten toevoegen omdat ik een kapstok nodig heb voor een nieuw karakter die in onderdeel 2 een rol gaat spelen. Bijkomende voordelen van dat nieuwe hoofdstuk 1:
. Het is een vliegende start met veel actie;
. Alles wat ik de afgelopen tien jaar heb geleerd over schrijverij komt erin terug en geloof het of niet maar ik zie forse vooruitgang;
. Er zit een creatieve vondst in waar ikzelf bijna lyrisch van zou kunnen worden;
. Tegelijk is dit nieuwe hoofdstuk mijn inzending voor de Unleash award; het is in eerste instantie een op zich zelf te lezen verhaal en ik waak er natuurlijk voor om wat voor referentie dan ook te maken naar mijn boeken. Ik kan alleen zeggen: het is een zwart pareltje. Volgend jaar zal ik uitleggen wat ik daarmee bedoelde.

Proeflezen
Daarnaast proeflezer geworden van korte verhalen. Heb er nu een paar gezien en tsjonge daar zitten leuke fantasies tussen zeg!

Niet dat ik mij ermee durf te vergelijken, maar ik heb eens met andere ogen geanalyseerd hoe anderen schrijven, zoals reeksenschrijvers Terry Brooks (Shannara), Robert Jordan (Rad des tijds) en Markus Heits (De Dwergen).
Best interessant/ leerzaam om te doen. Nu snap ik beter hoe Markus die boeken van hem zo dik krijgt (250.000 woorden per boek) en waarom Jordan af en toe zo moeizaam leest. Er lopen heel veel parallelle verhaallijnen naast elkaar (>5) waardoor er wel meer valt te schrijven maar wat het lezen (volgen) lastiger maakt. Ik vind persoonlijk 2 tot 3 verhaallijnen al uitputtend genoeg om te schrijven/ lezen. Alles wordt door Markus/ Robert aangegrepen om extra tekst toe te voegen; mij iets teveel van het goede (het haalt de vaart eruit) maar je kunt er wat van opsteken en het doseren naar jouw eigen inzichten natuurlijk. Vooral de rijke variatie om dialogen te laten lopen ('zei hij' wordt bij de derde keer vervelend) geeft input + de stukjes tekst die je er gelijk aan kunt ophangen.